Dag vier en vijf
Op dinsdag zijn we Noordwaarts gereden en al snel hebben we een afslag genomen richting het strand. De natuur lijkt erg op Vlieland en bij een duinoversteek hebben we de camper geparkeerd en zijn naar de zee gegaan. Een heerlijke wandeling langs het strand viel ons deel. Het weer werd steeds beter en het shirt kon zelfs uit. Na een uur waren we terug bij de auto.
We moesten een lange tocht naar het Noorden van Denemarken maken, omdat we de dag ervoor besloten hadden om niet te lang door te rijen. De route liep langs de westkust waarbij je soms over een soort dijk reed met aan beide zijde water. Onderweg nog koffie gezet en achter de camper uit de wind gezeten. Heerlijk, dit is vakantie . . .
Onderweg zat ook nog een veerverbinding. We hadden pech, want de boot was net vertrokken. Gelukkig was het maar een klein stukje varen, dus een half uurtje later stonden we op de veerboot. We hadden een andere camping Sindal in de buurt van Hirtshals geboekt en dat was een goede keuze. Wat een nette camping! Bij het plaatsten van de camper op de blokken ging het tussen ons beide mis. Laura schrok want Robert schoot over de blokken. Gelukkig geen schade, maar de relatie tussen ons was even verstoord. Een campinggast kon genieten van onze “conversatie”.
De volgende morgen moesten we vroeg op (6.30 uur), want de mevrouw van de receptie had alleen om 7.15 uur tijd om uit checken. Na een verfrissende douche bleek dat er nog een stel met de boot moest en ook bij het hek stonden te wachten. Een half uurtje later stonden we al bij de terminal voor de boot naar Lagesund. Een reis van 4 ½ uur, maar de tijd ging snel. We hadden geleerd van de vorige keer, dus genoeg leesvoer meegenomen. Een kop koffie met een broodje smaakte goed. De zee was ruw maar de boot schommelde nauwelijks.
We konden vlot de boot verlaten en de douane beambte vertrouwde onze gezichten. Het weer was slecht en de ene hoosbui na de andere kwam naar beneden. We hebben even diesel getankt en geld gepind. Daarna een supermarkt bezocht en het avondeten ingeslagen. Robert kon de weerstand van de vele snoepbakken niet weerstaan en vulde een papieren zakje met lichtbruine en zwarte karamels. Een traditie die in stand gehouden moest worden. Er zullen nog vele zakjes volgen deze vakantie.
We staan nu op een rustige plaats. De eerste keer dat we vrij staan en niet de luxe van een camping gebruiken. Aan boord moest de gasfles worden gesloten, maar na het openzetten bleek er geen gastoevoer te zijn. Gelukkig kon dat opgelost worden door een ventiel in te drukken bij de gasfles. We zullen de tip doorgeven aan de verhuurder, want het was niet te vinden in de gebruiksaanwijzing van de camper. Om zeven uur gaat Laura met de pannen in de weer. Diepvriesgroente met diepvries aardappeltjes en twee grote beefburgers staan op het menu. Laura vraag voor de zoveelste keer of we hier blijven staan, maar Robert twijfelt niet.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}